Spoleto jest chyba najbardziej uroczym miastem w Umbrii. Dzieli się na średniowieczne, położone na wzgórzach górne miasto, gdzie znajduje się katedra i większość muzeów i galerii, oraz nowoczesne dolne miasto, gdzie też jest kilka romańskich kościołow i rzymskich ruin. Spoleto jest miasteczkiem prowincjonalnym, pełnym wdzięku, panuje tu wszechobecna , średniowieczna atmosfera. Dwa kilometry dobrze zachowanych murów są dowodem dawnej chwały tej rzymskiej kolonii, jednak okres prawdziwej władzy rozpoczyna się dla miasta w VI w, kiedy to Longobardowie ustanowili je stolicą jednego ze swoich księstw. Autonomiczne Księstwo Spoleto rozciągało się aż po Rzym, a 890 r. władcy stali się wystarczająco potężni, by zgłosić roszczenia do tronu cesarskiego, czyniąc tym samym Spoleto na krótki czas stolicą Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W 1155 r. Barbarossa zniszczył miasto a potem zarządzała nim Lukrecja Borgia.
Duomo. Jej fasada pełna surowej elegancji jest jedną z najpiękniejszych w całym regionie. Rownowagę pomiędzy romańskimi i renesansowymi elementami podkreśla otaczający świątynie, lekko opadający plac i piękne wiszące ogrody a z tyłu za katedrą widok na rozległą wiejską okolicę. Kościół jak wiele innych ucierpiał trochę na działalności lokalnych i zamożnych społecznościach, które chcąc pokazać swoją potęgę i bogactwo ozdabiały stare świątynie według nowszych stylów.
Zabieg ten udał się w odniesieniu do pochodzącej z XIII w. fasady, posiadającej dobudowany portyk w 1491 r. We wnętrzu barokowe elementy znajdują się , na szczęście, w cieniu zdobiących apsydę przepięknych fresków autorstwa wielkiego florenckiego mistrza Fra Filippa Lippiego, nad którymi dominuje Koronacja Maryi Dziewicy - ostatnie dzieło artysty.
W Spoleto nie ma jednego dużego placu, jest natomiast kilka mniejszych. W pobliżu Piazza Liberta jest w dużej mierze odrestaurowany, pochodzący z I w. rzymski teatr. Jest zachowany prawie w całości i leży w cieniu otaczających go ze wszystkich stron budynków. W miejscu dużej części sceny wybudowano w średniowieczu kościół i klasztor.
Nad miastem góruje, widoczny ze wszystkich stro zamek - Rocca. Zamek - forteca, pełny wież, blanek i gołych ścian. Był on częścią budowli obronnych, za pomocą których kardynał Albornoz próbował odbudować dominację Kościoła w centralnych Włoszech, utraconą w XIV w. kiedy to papieży przeniesiono do Awinionu. Do początku lat 80 ubiegłego wieku zamek służył za więzienie o zaostrzonym rygorze. Teraz po ukończeniu prac restauracyjnych ma być przeznaczony między innymi na muzeum Księstwa Spoleto.
Ponte delle Torri - to arcydzieło średniowiecznej inżynierii. Most jest konstrukcją robiącą wrażenie - długi 240 m, jest wsparty na 80-metrowych łukach, które przez sześć wieków służyły za miejsce skoków dla porzuconych kochanków. Zaprojektowany został przez pochodzącego z Gubbio architekta, pierwotnie miał służyć za akwedukt dostarczający wodę z Monteluco. Most miał zastąpić starą rzymską konstrukję, której powiększono rozmiary. Z czasem stał się również drogą ucieczki z zamku, kiedy Spoleto było oblężone. Na zboczu góry widać pozostałości po ukrytym przejściu łaczącym obydwie budowle.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz